Peki, sonra ne oldu? Sonra, memelilerin yükselişi başladı. Dinozorlarla birlikte yok olan canlıların yerini, yeni canlı türleri aldı. Zaman içinde, insan da
Yumurtanın, dişsiz bir “teropod”a (veya oviraptorozor) ait olduğu düşünülüyor. ‘‘Yumurta hırsızı kertenkele’’ anlamına gelen oviraptorozorların, günümüzde Asya ve Kuzey Amerika’yı oluşturan kara
Harbin kafatası veya bilimsel adıyla Homo longi, adını bölgedeki ‘‘ejderha’’ nehrinden alıyor ve en az 146.000 yaşında olduğu düşünülüyor. Muhtemelen 50 yaşında
İnsan kulağı, yaklaşık 20 Hertz (Hz) ile 20.000 Hertz (20 KHz) arasındaki titreşimleri duyabilecek şekilde evrimleşmiştir (Adını Heinrich Rudolf Hertz’den alan bu
ABD ordusuna bağlı bilim insanları, soğuk savaşın devam ettiği 1959 yılında Grönland’ta gizli bir proje yürütmüş, Sovyetler Birliği’ne yakın bir noktada 600
Resmin bulunduğu Leang Tedongnge mağarası, en yakın yoldan bir saatlik yürüyüş mesafesinde ve sarp kireçtaşı yamaçlarla korunuyor. Yağışlı dönemde ulaşım da mümkün
Bu yok oluşların belki de en meşhuru, günümüzden 66 milyon yıl önce memeliler, sürüngenler, ikiyaşamlılar ve kuşlar da dahil olmak üzere, gezegen
Denizlerde başlayan hayatın karaya çıkışı, evrim sürecindeki en önemli olaylardan biri olarak kabul ediliyor ve bu geçişin tam olarak nasıl gerçekleştiği, hâlâ
Ikaria wariootia fosillerini bu kadar önemli yapan şey ise, bilateral, yani belirgin bir önü ve arkası, simetrik bir sağı ve solu ve
Tipik bir yengeci gözünüzde canlandırın. İnce uzun bacaklar, yuvarlak bir kabuk ve küçücük gözler. Callichimaera’nın ise yassı ve geniş bacakları, uzun bir
