Sanal Trafik Şakası

Uydu görüntüleme sistemlerinin gelişmesi ve hızlanmasıyla, trafikte yol bulmak bir hayli kolaylaştı. Araçlardaki navigasyon sistemleri, iki nokta arasındaki en kısa ve hızlı ulaşımı artık sürücülere anında sunabiliyor. Özellikle, büyük ve kalabalık şehirlerde yaşayanlar, trafiğin yoğun olduğu saatlerde hangi güzergâhı kullanacağını bu sistemler sayesinde rahatça seçebiliyor.

Alman sanatçı Simon Weckert, bu teknolojiyi temel alan muzip bir deney gerçekleştirerek, Berlin sokaklarında ilginç görüntülere ve galiba maalesef, bazı şanssız sürücülere sıkıntı veren sahnelere yol açmış.

Weckert’in ‘‘Google Harita Korsanlığı’’ adını verdiği deney oldukça basit. Navigasyon uygulamalarında ağır trafik noktalarının kırmızı ile işaretlendiğini ve sürücülerin güzergâh seçiminde bu bilgiyi göz önüne aldığını bilen sanatçı, etrafımızdaki fiziksel ve sanal dünyayı nasıl algıladığımızı, bu algıların nasıl değiştiğini ve nasıl etkileşime geçtiğimizi, kendi yöntemiyle anlatmayı hedeflemiş. Kısaca, arkasından çektiği küçük bir el arabasının içine ‘‘konum’’ özelliği açık 99 adet telefon koymuş ve başlamış Berlin sokaklarında gezmeye. Telefonların her biri, harita uygulamalarında aynı noktada bulunan 99 adet motorlu araç gibi görünerek, Weckert yürüdükçe, Google Haritalar üzerinde yavaş yavaş ilerleyen sanal bir trafik yoğunluğu oluşturmuş. Birçok sürücü, bu yüzden yolunu değiştirerek, bazen Weckert’in upuzun sokakların ortasında tek başına kaldığı manzaralara ‘‘yol açmış’’.

Yalnızca özel sürücülerin değil, Airbnb ve Uber gibi yaygın uygulamaların yanı sıra, yemek hizmeti uygulamaları, flörtleşme platformları, araç paylaşım hizmetleri gibi birçok modern yaşam vazgeçilmezinin de artık Google Haritalar hizmetine bağımlı olduğunu belirten Weckert, ‘‘Google’ın harita hizmeti, haritalar ve haritalarla nasıl etkileşime geçtiğimizi, bu haritaların teknolojik kısıtlamalarını ve görünüşlerini kökten değiştirdi’’ diyor.

Bu kimileri için, muzip bir şakadan öteye gitmeyen bir sosyal yaramazlık olsa da, yazılımlara ve sanal hizmetlere ne kadar bağımlı hale geldiğimiz gösteren ilginç bir deney olduğu da söylenebilir.